Biała ryba Amur: korzyści i szkody

Amur jest rybą roślinożerną z rodziny karpiowatych. Naturalnym zasięgiem przedstawicieli tego gatunku, powszechnie nazywanych amurami, są jeziora słodkowodne i rzeki Azji Wschodniej. W zarośniętych rozlewiskach Don, Jenisej, Kupidyna i Wołgi można znaleźć duże stada białych amorków.

Amur ma wydłużony, cylindryczny korpus, pokryty zaokrąglonymi dużymi łuskami i lekko spiczastą głową z małymi ustami. Tył ryby jest żółtawo-szary lub zielonkawy, boki i tęczówki oczu są szare ze złotym połyskiem, brzuch jest białawy. Płetwy grzbietowe i ogonowe amurów są ciemnoszare. Pozostałe płetwy są jasnoszare z żółtawym połyskiem.

Amura charakteryzuje się dość szybkim wzrostem: w ciągu roku przedstawiciele tego gatunku rosną o 100–120 mm. Największe osobniki, uprawiane w szkółkach lub złowione przez rybaków na dzikich wodach, miały długość do 122 cm i wagę ponad 30 kg.

Amur jest uważany za cenny przedmiot połowów. Mięso tłuste tej ryby jest cenione ze względu na swój wielki smak i wartości odżywcze. Zioła karpia są nadziewane, pieczone w piekarnikach i grillowane, smażone, gotowane, gotowane na parze, duszone, wędzone, używane do produkcji zup, klopsików, kotletów, przekąsek i dodatków do ciast.

Wartość odżywcza białego karpia i witamin w jego składzie

Wartość odżywcza 100 g amurów:

• 18, 588 g białek;
• 5, 294 g tłuszczu;
• 72, 768 g wody;
• 1, 134 g popiołu;
• 59, 806 mg cholesterolu;
• 1, 596 g kwasów tłuszczowych omega-3;
• 0, 487 g kwasów tłuszczowych omega-6.

Witaminy w składzie amurów (w 100 g):

• równoważnik retinolu, A - 36, 101 μg;
• równoważnik niacyny, PP - 2,799 mg;
• pirydoksyna, B6 - 0,294 mg;
• filochinon, K - 0,093 mcg;
• cholina, B4-64, 804 mg;
• Kobalamina, B12 - 0, 966 mcg;
• równoważnik tokoferolu, E - 0, 184 mg;
• tiamina, B1 - 0, 137 mg;
• kwas foliowy, B9 - 14, 693 µg;
• calciferol, D - 11, 337 mcg;
• kwas pantotenowy, B5 - 0, 748 mg;
• Ryboflawina, B2 - 0, 117 mg.

Wartość kaloryczna amura

W 100 g nietkniętej tuszy białego karpia zawiera 124 593 kcal. Informacje o kaloryczności potraw przygotowanych z tej ryby są przedstawione w tabeli.

Wartość energetyczna potraw z białego karpia na 100 g potraw, kcal:

• ryby smażone: 166 714;
• tuszki parzone: 133, 216;
• kotlety: 168, 219;
• ryby pieczone w piekarniku lub na grillu: 109, 984;
• klopsiki: 159, 417;
• wędzone tusze: 142, 404;
• ucho: 33,598;
• gulasz rybny: 131, 218;
• gotowane tusze: 108, 784.

Wartość kaloryczna 100 g wątroby wątrobowej wynosi 454 739 kcal.

Przydatne elementy w składzie amura

Pierwiastki śladowe w 100 g amurów:

• żelazo - 0,367 mg;
• cynk - 0,981 mg;
• selen - 12,512 mcg;
• miedź - 7,944 mcg;
• mangan - 0,069 mg.

Makroelementy w kolorze białym Amur (w 100 g):

• Potas - 316, 818 mg;
• magnez - 32, 118 mg;
• fosfor - 269 711 mg;
• sodu 50,682 mg;
• Wapń - 25, 712 mg.

Przydatne właściwości amurów

• Amur jest bogatym źródłem witamin. Ludzie, którzy regularnie spożywają posiłki i przekąski z tej ryby, nigdy nie spotykają awitaminozy.
• Mięso karpia zawiera znaczne ilości łatwo przyswajalnego białka o zrównoważonej strukturze aminokwasów. Osoby, które włączają je do diety co najmniej 2 razy w tygodniu, szybciej się regenerują po zwiększonym wysiłku fizycznym.
• Amur zawiera kompleks związków przeciwutleniających. Składniki odżywcze należące do tej grupy pomagają zahamować proces starzenia się tkanek ciała, zapobiegają powstawaniu zmarszczek. Dzięki regularnemu spożywaniu tego fileta rybnego zmniejsza się ryzyko rozwinięcia całej grupy chorób onkologicznych.
• Retinol, który jest obecny w mięsie amurów, poprawia ostrość widzenia, pomaga przywrócić aparat wzrokowy po długotrwałym czytaniu lub oglądaniu telewizji, długotrwałą pracę przy komputerze.
• Codzienne spożywanie potraw z białego karpia pomaga zaspokoić zapotrzebowanie organizmu na witaminy z grupy B. Związki należące do tej grupy poprawiają metabolizm lipidów, węglowodanów i białek, poprawiają nieprawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego, krwiotwórczego i nerwowego.
• Filet z karpia zawiera cały kompleks związków przyspieszających wydalanie toksycznych i radioaktywnych substancji, toksyn, metali ciężkich i cholesterolu. Systematyczne włączanie tej ryby w dietę pomaga osłabić ogólne zatrucie organizmu, zmniejszyć ryzyko miażdżycy i innych chorób serca i naczyń krwionośnych.
• Wapń, kalcyferol, fosfor i inne składniki odżywcze wpływające do organizmu człowieka podczas spożywania białych naczyń amurowych przyczyniają się do mineralizacji i wzmacniania tkanek kostnych, zmniejszają ryzyko osteoporozy, krzywicy i innych chorób kości szkieletowych.
• Potas i magnez zawarte w filecie z karpia wzmacniają mięsień sercowy, przyczyniają się do normalizacji ciśnienia krwi.
• Amur jest bogatym źródłem selenu. Dlatego codzienne włączanie do diety przekąsek i potraw przygotowanych z mięsa wzmacnia obronę immunologiczną, zwiększa odporność organizmu na infekcje i inwazje pasożytnicze, usprawnia procesy związane z produkcją hormonów tarczycy, zmniejsza prawdopodobieństwo rozwoju chorób tarczycy.
• W składzie fileta z białego karpia znajdują się związki, które pozwalają zmniejszyć stężenie cukru we krwi.
• Przydatne składniki odżywcze zawarte w białym mięsie karpia pomagają radzić sobie z uczuciem przewlekłego zmęczenia, nagłych wahań nastroju i senności w ciągu dnia. Regularne spożywanie tego produktu pomaga poprawić wydajność, poprawia pamięć i pomaga skoncentrować się na rozwiązywaniu pewnych problemów przez długi czas.
• Kwasy tłuszczowe, korzystne mikro i makroelementy, które wchodzą do organizmu wraz z ziołowym mięsem karpia, poprawiają kondycję i przyspieszają wzrost paznokci, włosów, nadają skórze dodatkową elastyczność i jędrność.

Przeciwwskazania i szkody dla amurów

• Potrawy z amurów mogą szkodzić osobom uczulonym na owoce morza i ryby.
• Względne przeciwwskazania do spożywania filetów z karpia to ostre choroby żołądkowo-jelitowe i choroby wątroby.
• Dietetycy zalecają, aby osoby, które szukają sylwetki lub które próbują schudnąć, uważały na smażenie białego karpia w diecie.
• Amur jest rybą bardzo podatną na porażenie przez pasożyty. Aby uniknąć inwazji pasożytniczych, potrawy przygotowane na ich podstawie powinny być poddawane długotrwałej obróbce cieplnej.