Bardzo często, kupując kosmetyki lub żywność, na etykiecie podaje się substancję taką jak glikol propylenowy. Jest zwykle szyfrowany jako środek konserwujący E1520, który jest uważany za stosunkowo bezpieczny. Istnieją dwa rodzaje glikolu propylenowego, z których pierwszy jest naprawdę toksyczny i jest przeznaczony do stosowania w przemyśle chemicznym w produkcji żywic poliestrowych. Drugi rodzaj glikolu propylenowego jest stosowany w przemyśle spożywczym i kosmetycznym. Ta „eshka” ma słodkawy smak i subtelny, soczysty zapach, który jest łatwo tłumiony przez inne smaki. Dlatego określenie obecności E1520 w konkretnym produkcie bez badań laboratoryjnych jest prawie niemożliwe.
Zakres glikolu propylenowego
Początkowo ta bezbarwna ciecz, której dawno nauczyła się wytwarzać przez syntezę, znalazła zastosowanie w kosmetyce i perfumerii. Glikol propylenowy służył nie tylko jako środek konserwujący, ale także jako doskonały środek nawilżający. Wiążąc cząsteczki wody, zapobiegał naturalnemu wychodzeniu przez pory skóry. Zasada ta opiera się nie tylko na działaniu środków nawilżających, ale także na nowoczesnych dezodorantach, które, jak mówi reklama, mogą zatykać gruczoły potowe przez 24 godziny.
Znacznie później glikol propylenowy został wykorzystany w przemyśle spożywczym do zachowania smaku produktów. W szczególności ten dodatek można znaleźć w niektórych rodzajach olejów roślinnych, w paszy dla zwierząt, śmietanie ze sztucznych warzyw i wszelkiego rodzaju konserwach. Ostatnio został dodany do tytoniu, a także do płynu z e-papierosów, aby poprawić smak dymu. Eliksiry do płukania jamy ustnej, płyn do szkła samochodowego, który zapobiega ich zamarzaniu, mieszaniny przeciwoblodzeniowe do lotnictwa, systemów grzewczych i systemów klimatyzacji - nie jest to pełna lista obszarów, w których glikol propylenowy znalazł dość szerokie zastosowanie.
Przydatne właściwości glikolu propylenowego
Oprócz zachowania smaku i zdolności do zatrzymywania wilgoci, glikol propylenowy może wpływać na temperaturę cieczy. Ta właściwość okazała się bardzo popularna, gdy konieczne stało się przedłużenie okresu trwałości łatwo psujących się produktów. Tworząc efekt chłodzenia, glikol propylenowy działa na zasadzie przenośnej lodówki. Jedyną różnicą jest to, że nie wymaga zasilania. Ale zasada działania E1520 jest bardzo podobna do pracy zamrażarki. To prawda, że temperatura w tym przypadku będzie inna. Praktyka pokazuje jednak, że nawet nieznaczne chłodzenie produktów, które pogarszają się w ciągu kilku godzin, może zachować ich atrakcyjny wygląd i doskonały smak przez dłuższy czas.
Obecnie glikol propylenowy otrzymuje się z produktów naftowych, jednak ta substancja chemiczna nie gromadzi się w organizmie i jest łatwo wydalana w sposób naturalny. Ponadto jest w stanie wzmocnić działanie leków, dlatego glikol polipropylenowy jest często włączany w skład nowoczesnych leków.
Co to jest niebezpieczny glikol propylenowy?
Jeśli chodzi o kosmetyki, większość ludzi może z nich korzystać bez specjalnych obaw, ponieważ zawartość takich konserwantów jak E1520 jest minimalna. Jednak czasami zdarzają się przypadki, gdy niewinny balsam lub krem do twarzy wywołuje poważne alergie. Wynika to z reguły z indywidualnej nietolerancji glikolu propylenowego, która występuje rzadko.
Sytuacja jest znacznie bardziej skomplikowana, gdy kupujesz spraye lub spraye do włosów, które zawierają tę substancję. Faktem jest, że opary glikolu propylenowego mają bardzo negatywny wpływ na narządy oddechowe i mogą wywoływać ataki astmy . Jest to szczególnie niebezpieczne dla osób cierpiących na astmę lub gruźlicę. Szampony z E1520 nie zawsze są bezpieczne w użyciu, ponieważ substancja ta może powodować zapalenie spojówek, jeśli wejdzie w kontakt z błoną śluzową oczu. Jeśli chodzi o blokowanie gruczołów potowych, procedura ta nie jest tak nieszkodliwa, jak się wydaje na pierwszy rzut oka, i może prowadzić do poważnych procesów zapalnych. W artykułach spożywczych glikol propylenowy jest znacznie mniej powszechny niż w kosmetykach. Nie należy jednak używać tych „przysmaków” dla osób cierpiących na choroby serca i przewodu pokarmowego.
Badania medyczne wykazały, że dawka graniczna stężenia substancji, takiej jak glikol propylenowy we krwi, wynosi 1 gram na litr. Jednak aby to zrobić, bezbarwna ciecz musi być wypita w dużych ilościach lub podawana dożylnie. Jeśli tak się stanie, śmierć z powodu zatrzymania akcji serca jest nieunikniona. Przy niższym stężeniu substancji we krwi możliwy jest rozwój bradykardii, niedociśnienia, kataru siennego, hymolizy i kwasicy mleczanowej.
