Nie jest tajemnicą, że obecnie w produkcji żywności stosuje się nie tylko stabilizatory, emulgatory i konserwanty, ale także różne barwniki. Wśród nich jest tartrazyna, znana pod etykietą E102. Substancja ta ma bogaty żółty kolor uzyskiwany ze smoły węglowej, która jest uważana za odpad w górnictwie. Niski koszt zsyntetyzowanego barwnika E102 jest bardzo poważnym argumentem dla wielu producentów, aby przyjąć tę substancję, nie interesując się tym, jak niebezpieczne może być dla zdrowia ludzkiego.
Dlaczego tartrazyna jest tak popularna?
Główną zaletą tej substancji jest jej taniość, ponieważ 1 kg barwnika kosztuje około 10 USD. Dye E102 daje żywności bardzo atrakcyjny żółty kolor, dlatego jest bardzo popularny w wielu przedsiębiorstwach przemysłu spożywczego, pomagając promować różne grupy produktów na rynku. Inną atrakcyjną cechą E102 z punktu widzenia producentów jest to, że jest łatwo rozpuszczalny w wodzie i dobrze łączy się z innymi barwnikami spożywczymi, co pozwala eksperymentować, aby nadać żywności szeroki zakres odcieni.
Gdzie stosuje się barwnik E102?
Brak koloru i zapachu, a także pozorne bezpieczeństwo dla zdrowia doprowadziły do tego, że od lat 70. ubiegłego wieku tartrazyna była szeroko stosowana w produkcji szerokiej gamy produktów spożywczych. Przede wszystkim mówimy o wszelkiego rodzaju napojach gazowanych i lodach, a także owocach i warzywach w puszkach, które dzięki E102 nabierają apetycznego wyglądu i są sprzedawane znacznie lepiej niż produkty bez takiego dodatku.
Dzisiaj tartrazynę można znaleźć w różnych kremach i galaretkach, jogurtach i konserwach, sokach i słodyczach. Ten dodatek do żywności jest szeroko stosowany w produkcji zup pakowanych, różnych płatków śniadaniowych i musztardy, która jest niekwestionowanym liderem pod względem liczby różnych dodatków do żywności.
Wraz z tym barwnik E102 jest stosowany w przemyśle chemicznym, jako wypełniacz dla różnych rodzajów farb, a także jako część wielu leków
Jakie jest niebezpieczeństwo E102?
Od pierwszych dni stosowania tartrazyny w przemyśle spożywczym wykryto przypadki silnej reakcji alergicznej na tę substancję. Około 7% osób, które próbują produktów zawierających E102, farbuje przynajmniej raz w życiu, skarży się na pokrzywkę - pęcherze, które pojawiają się na różnych częściach ciała i swędzą bardzo często. 2% osób, które skosztowały soku lub lodów z tartrazyną, rozwija obrzęk Quincke, który może być śmiertelny. Jednak alergia nie jest najgorszym wynikiem stosowania produktów z barwnikiem E102. Znacznie bardziej niebezpieczne jest to, że substancja ta, wchodząc w kontakt z benzoesanem sodu, zwiększa jego właściwości rakotwórcze, co prowadzi do rozwoju guzów nowotworowych. Najczęściej ofiarami tartrazyny są dzieci, które nie mogą oprzeć się jasnożółtemu cukierkowi lub jogurtowi z tym niebezpiecznym dodatkiem do żywności.
Udowodniono również, że E102 jest bardzo trudny do wydalenia z organizmu i ma tendencję do gromadzenia się w tkankach. Z tego powodu dawka tartrazyny w żywności jest ściśle ograniczona, a jej ilość na 1 kg gotowej żywności nie może przekraczać 100 mg. Udowodniono, że jeśli ilość tartrazyny w ludzkim ciele przekracza 7,5 mg na 1 kg masy ciała, może to być śmiertelne.
