Sos sojowy zyskał popularność wraz z kuchnią japońską: kiedy nasz człowiek skosztował uroku sushi, sashimi, wasabi, marynowanego imbiru, polubił ten niezwykły sos. Teraz jest używany nie tylko jako dodatek do kulinarnych przysmaków kraju wschodzącego słońca, ale także do poprawy smaku tradycyjnych rosyjskich potraw, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Ponieważ wszedł tak mocno w naszą dietę, zajął stałe miejsce w szafce kuchennej, dobrze jest wiedzieć, z jakiego sosu sojowego powstaje, czy jest zdrowy czy szkodliwy i czy można go podawać dzieciom. Ponadto istnieją informacje, że sos sojowy jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym i niebezpiecznie jest żyć w żywności. Ale jednocześnie żywym przykładem jest smukła, młodzieńcza japońska długowieczność, która wydaje ten sos na skalę przemysłową i bez niego nie myśli ani jednego dnia. Jak się sprawy mają naprawdę?
Przydatne właściwości sosu sojowego
Sos sojowy produkowany jest z soi - fasoli, która jest obecnie powszechnie znana. Oznacza to, że jakość sosu sojowego zależy bezpośrednio od użytego surowca. Soja może być przyjazna dla środowiska, użyteczna i bardzo tania, szkodliwa, modyfikowana genetycznie, więc kupując sos sojowy rozsądnie jest, po pierwsze, przeczytać skład na etykiecie, a po drugie, dać pierwszeństwo znanym, sprawdzonym markom. Cena ma również duże znaczenie, ponieważ sos sojowy jest przygotowywany dość trudno, przechodzi przez proces fermentacji, taki jak wino lub ocet, a odpowiednio niski koszt bezpośrednio wskazuje na jego niską jakość. Możliwe, że tani sos sojowy jest wytwarzany z genetycznie modyfikowanej soi i może być szkodliwym, rakotwórczym produktem. Jednocześnie wysokiej jakości sos zawiera wiele cennych substancji i przynosi wielkie korzyści dla organizmu. Sos sojowy można nazwać liderem w zawartości aminokwasów, które są najskuteczniejszymi przeciwutleniaczami i - substancjami, które pozbawiają nasz organizm wolnych rodników i innych toksyn. Wolne rodniki to produkty rozpadu, w małych ilościach organizm potrzebuje ich do zwalczania wirusów i bakterii. Ale mają tendencję do gwałtownego gromadzenia się, a ich nadmiar pociąga za sobą szybkie starzenie się, choroby i rozwój chorób onkologicznych. Sos sojowy doskonale oczyszcza organizm z tych substancji, przywraca tkanki poprzedniego stanu zdrowego, następuje odmładzanie, normalizuje pracę wszystkich narządów i układów. Stałe stosowanie wysokiej jakości sosu sojowego utrzymuje wolne rodniki pod kontrolą, zapobiega ich rozprzestrzenianiu się i powoduje szkody. Dla jasności można dokonać tego porównania: sos sojowy zawiera 150 razy więcej przeciwutleniaczy niż jakiekolwiek owoce cytrusowe.
Sos sojowy ma dobry wpływ na naczynia krwionośne i układ sercowo-naczyniowy oraz poprawia krążenie krwi o połowę. Prowadzi to do tego, że obwodowe części ciała zaczynają być lepiej zaopatrywane w krew i tlen, w wyniku czego zanikają stany zapalne, zastój limfatyczny, ból, drętwienie i inne problemy. Wpływa również na odkładanie się tłuszczu - zaczynają szybciej się palić, występuje naturalna utrata wagi. Metabolizm przyspiesza, a nowe tłuszcze przedostają się do organizmu, bardziej aktywnie przechodzą w energię. Jednocześnie kaloryczność sosu sojowego nie jest duża, na każde 100 gramów tego produktu przypada tylko około 70 kalorii. W sosie sojowym są substancje fitoestrogeny, są one szczególnie przydatne dla kobiet w wieku menopauzalnym, a także dla tych, którzy cierpią z powodu bolesnych miesiączek i zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Sos pomoże złagodzić bóle głowy i pozbyć się bezsenności.
Szkoda sosu sojowego
Właściwy i wysokiej jakości sos sojowy nie zawiera konserwantów i może być przechowywany bardzo długo. Ale każdy sos zawiera dużo soli, należy pamiętać, dodając go do dań gotowych, jedząc z dietą i chorobami nerek. Pomimo niskiej zawartości kalorii może zatrzymać wodę i zwiększyć masę ciała. Powinien powstrzymać się od ludzi z nietolerancją soi, białka roślinnego, naruszając podstęp białka w organizmie. Kobiety w ciąży i karmiące nie powinny jeść sosu sojowego lub powinny zmniejszyć jego objętość do minimum. Jest również przeciwwskazany u dzieci poniżej 3 lat.
